Satira u pripovetkama Radoja Domanovića

Apstrakt

U radu se, analizom četiri reprezentativne pripovetke Radoja Domanovića (Vođa, Danga, Ukidanje strasti i Mrtvo more), markiraju neke od ključnih tačaka celokupne njegove poetike i predočavaju neke od osnovnih karakteristika epohe realizma. Stacioniranjem Domanovićevog alegorijsko-satiričnog stvaralaštva u epicentar realističke periode oslikava se sociopolitički proscenijum tadašnje Srbije i kritikovane vladajuće partiture (dinastije Obrenović i Srpske radikalne stranke, na čelu sa Nikolom Pašićem), sa težnjom da se iznađu, i što podrobnije ispitaju državne boljke – građa Domanovićevih satira. Iz svake od navedenih pripovedaka izdvojeno je po jedno ključno mesto: paraboličnost Vođe, karnevalizacijski potencijal u Dangi, religiozni podtekst Ukidanja strasti i romaneskna epizodičnost u Mrtvom moru – kako bi se ukazalo na širok dijapazon Domanovićevih spisateljskih potpupaka.